De ‘gedramatiseerde documentaire’ over de grote Siciliaanse road race is deels een opnieuw gefilmde herhaling en deels een geschiedenisles.
Daimler van 1908
De nieuwe film over de Targa Florio, A Sicilian Dream, wordt door zijn producenten een ‘gedramatiseerde documentaire’ genoemd. Als je niet snapt wat daarmee bedoeld wordt – waarvoor we alle begrip hebben – dan moet je denken aan een film die zich tussen de documentaire over Senna bevindt en de film Rush.
De SCAT van 1911
Voor A Sicilian Dream zijn belangrijke episodes uit de beroemde straatrace opnieuw in beeld gebracht en er zitten interviews in met coureurs, historici en nazaten van Vincenzo Florio, de initiatiefnemer van de grote race. Dat alles wordt met elkaar verbonden door een trip over de route van de Targa Florio, ondernomen door de coureur Alain de Cadenet en de enthousiast and architect Francesco da Mosto.
De film springt enigszins van de hak op de tak, wat de aandacht wegtrekt van hetgeen hem zo aantrekkelijk maakt: het prachtige landschap en de passie van de geïnterviewden voor het originele evenement. De Cadenet vervult zijn rol met verve en toont zich bewogen als hij over de race vertelt – hij vond bijna zijn dood op Sicilie toen hij in 1970 tijdens de Targa crashte in een Lola. Opvallend is dat hij pas tijdens de film zag hoe mooi het berglandschap is – tijdens de race van toen was alleen maar gefocust op de weg voor hem.
Vertellers Alain de Cadenet en Francesco da Mosto in een Alfa 8C
Hij schotelt de kijker fascinerende anecdotes en inzichten voor, maar daarvan hadden we graag wat meer gezien, in plaats van de tikje theatrale, maar heel mooie gefilmde re-enactments.
Als je het volledige verhaal van de Targa wilt, zul je dat ergens anders moeten zoeken. Maar als je erop uit bent met het karakter van de Targa Florio kennis te maken – en ook Sicilië te leren kennen – dan ik de film zeker de moeite waard. Maar pas op, als je hem gezien hebt, wil je naar Sicilië.
‘Vincenzo Florio’ in de Panhard van 1903