De SLS Classic staat al jaren heel hoog op de bucketlist van de fervente historische-rallyrijder. Het maximum aantal deelnemers werd dan ook al maanden geleden bereikt. En na afloop had niemand daar spijt van. Verslag van de 53e editie, gereden van 31 augustus tot en met 4 september, van Spa naar Luxemburg en vervolgens Scheveningen.
Woensdagavond, voorafgaand aan de echte start de volgende ochtend was de stemming onder de almaar binnendruppelende deelnemers in het Radisson Blu in Spa geanimeerd. Iemand zei: “Het voelt als een reünie.” En diverse anderen: “De SLS is de leukste en gezelligste rally van het jaar.” Dat beloofde wat, want het hele spektakel moest nog beginnen! Kortom, de SLS heeft een naam hoog te houden.
Uitzetter Bart den Hartog liet op dag 1 de deelnemers met de systemen pijlen, punten en barricades de Belgisch-Luxemburgse grens en die tussen Luxemburg en Duitsland meerdere malen kruisen. Met een route die mooi was, soms eenvoudig leek, dan weer voor hoofdbrekens zorgde en vervolgens voor opluchting als je dacht dat je een ‘dure’ controle gevonden had. Zowel in het ochtend- als in het middagtraject zaten mooie instinkers, die ervoor zorgden dat niemand foutloos bleef. Drievoudig winnaars Giel en Arjan van der Palen ook niet. Geen paniek bij Giel, die flegmatiek opmerkte: “Ik hoef pas in Scheveningen eerste te staan.”
De organisatie had zich dit jaar voor het eerst verbonden aan een goed doel: de Bart de Graaff Foundation. Die steunt jonge mensen (Bikkels) met een lichamelijke handicap bij het opzetten van hun eigen onderneming. Zo’n ondernemer is Gerard de Nooij, die door de SLS werd uitgenodigd deel te nemen. Hij had al eerder op Zandvoort geracet, maar de SLS was zijn eerste rally, in een aangepaste BMW 2000 (gas- en rembediening aan het stuur). Gerard: “Het was heel erg gaaf! We hadden het nooit eerder gedaan en rally rijden én navigeren is echt wel een opgave. Maar we hadden ons goed voorbereid. Veel met ervaren rallyrijders gesproken. Die hebben ons instructie gegeven en uitgelegd wat voor trucjes van de parcoursbouwers je onderweg zoal kunt tegenkomen. En dat hielp. Al maakten we in de eerste uren wel gelijk alle beginnersfouten. Maar daar leer je ook weer van. Ik ga dit echt vaker doen!”

Octane-equipe Janhein de Rooij en Fred Hak reden naar een verdienstelijke 11e plaats in de Expertklasse
De volgende dag was de beurt aan uitzetter Peter Rovers. Wat een geweldige dag! Een mooi ochtendtraject, een aantrekkelijk middagtraject en – voor de Expertklasse – een geweldig avondtraject. Alleen al daarom wil je in de hoogste klasse rijden. Wat een plezier om in het donker, onder die druk, met 1:25.000 kaarten door de Luxemburgse wijngaarden te scheuren! In één woord: fantastich! Dat vond ook Michael Simon, die juist in dat traject opgehouden werd door een lokale automobilist. “Wass machen sie hier?” vroeg de man. Michael’s antwoord: “Wir sind hier, weil in die Weingarten gibt’s kein Bier!”
Tijdens een gezellig onderonsje met een aantal Expertklassers vertelde Bart den Hartog hoe de organisatie omgaat met problemen onderweg. Vandaag bijvoorbeeld was er een ‘route barrée’ waarbij eerst een hek stond met SLS-pijlen erop, vervolgens de pijlen verdwenen waren en nog wat later zelfs het hele hek weggehaald was en de weg weer was vrijgegeven. Consternatie alom! Bart: “Daar doen we dan niet moeilijk over. We hebben alle controles van dat stukje geneutraliseerd, net als de tijd in dat traject. We zoeken in die situaties altijd naar een modus om het zoveel mogelijk deelnemers naar de zin te maken.”
Dag 3 voerde de karavaan van Luxemburg naar Eindhoven. Door de Belgische Ardennen, de Voerstreek en Nederlands Midden-Limburg. Met lastige constructies voor de Expert- en Sportklasse, en een eenvoudiger route voor de Tourklasse. Hoewel daar ook nog genoeg strafpunten vielen. Maar dat kon de pret niet vergallen, zoals beginnend deelnemer Arno van Poppel liet weten. “We hebben dit jaar voor het eerst meegedaan in de Tourklasse. We wisten echt niet wat ons te wachten stond. Het geheel heeft een diepe indruk achtergelaten, ondanks de lage eindklassering. De routes, de organisatie, de uitdagingen, Scheveningen… Afijn, het geheel klopte gewoon helemaal. De passie, en de tomeloze energie van de hele organisatie is echt een feestje op zich. Hier deelgenoot van te mogen zijn, vraagt simpelweg om nederigheid. Het is echt bewonderenswaardig om te zien hoeveel lol en plezier erin zit. Ik had nog een kapotte remslang op de tweede dag, maar ook dit werd midden in de nacht door de serviceploeg opgelost. Super gewoon!”
Op de slotdag van de SLS bleek dat Scheveningen zo’n 325 kilometer van Eindhoven vandaan ligt! Via de snelweg ben je er zo, maar er bleek ook een route te bestaan die over veel leukere wegen leidde en een goede acht uur rijden vergde. Het begon heel lastig, met een traject punten-vrije-route op een oude kaart waar weinig meer van klopte. Als je dan ook nog relatief weinig tijd hebt om te zoeken, laat je je al gauw verleiden een controle op te schrijven die je pas een paar punten later moet aandoen. Maar het kon nog erger! Een bizarre bol-pijl-regularity bij Aquabest, die zelfs over twee verdiepingen van een parkeergarage leidde. Daarna konden we ons hart ophalen aan een aantal kaartleestrajecten, afwisselend in Nederlands en Belgisch Brabant. Leuke constructies, een paar listige omrijdingen en prachtige weggetjes. En dan het laatste traject op een oude Michelinkaart. Goed meten (kan dat dan op een Michelinkaart? Jazeker, om de kortste route tussen twee pijlen te vinden) was het devies. Na aankomst op de Boulevard in Scheveningen konden we, met een drankje en een hapje, napraten met bevriende equipes. Want rallyrijders vormen best een hecht clubje en tijdens die vier dagen SLS maak je vanzelf nieuwe vrienden. Of moet ik schrijven: de SLS maakt vrienden? Want dat doen ze zeker ook, door een prachtige rally uit te zetten, te zorgen voor goede hotels en gevarieerde maaltijden, zich één te voelen met de deelnemers en, als er al eens een miniem foutje in de route zit, daar soepel mee om te gaan. Dat alles maakt de SLS volgens heel veel deelnemers de leukste rally van het jaar.
Uitslag Expertklasse
1 Giel van der Palen – Arjan van der Palen (Porsche 911) 802 strafpunten
2 Albert Boekel – Remco Luksemburg (Alfa Romeo GTV 1750) 875
3 Hans van Beek – Peter van Hoof (Alfa Romeo Giulia) 1298
Uitslag Sportklasse
1 Hanja Jonker – Paul Hooiveld (Volvo Amazon) 1060 strafpunten
2 Desiree Kuipers – Nicole Melse (Porsche 356B) 1243
3 Toni Bienemann – Edwin Roos (Rolls Royce Silver Cloud III) 1529
Uitslag Tourklasse
1 Paul Hufman – Pam Hufman (Volvo P131 Favorit) 453 strafpunten
2 Jelle Prins – Mark Temme (Porsche 911) 644
3 Jan Willem van Es – Cornelie de Boer (Triumph TR3B) 726
Tekst Fred Hak // Foto’s Niko Bloemendal