Bij een Octane Classic and Coffee evenement dit jaar vertelde Frank van Dijk, die we al kenden van het verhaal over zijn klassieke, big-block Mustang*, dat hij een ‘daily classic’ had gekocht. Met zijn donkerblauwe Mercedes-Benz SL 320 zochten we onlangs de herfstbossen rond Amerongen op.
TEKST & FOTO’S Frank Goedhart
Frank is, waar het op auto’s aankomt, niet alleen een Pietje Precies, hij duikt ook nog eens diep in de historie van zijn aankopen. Zijn Ford Mustang van ’68 bleek gekocht te zijn door Freda Wilkinson, bij Power Motors in het stadje Fort Benton in Montana (USA) en het contact dat hij ontwikkelde met de familie heeft tot een bezoek van de Amerikanen aan Nederland geleid, volgend voorjaar om voor even herenigd te worden met de auto. Frank is dol op dat soort verhalen en toen hij op zoek ging naar een klassieker voor dagelijks gebruik – omdat zijn Jeep Wrangler en de Mustang alleen met mooi weer naar buitenkomen – kwam hij via Facebook in contact met de eigenaar van de donkerblauwe SL.
Frank legt uit: “Deze SL heb ik altijd mooi gevonden en het is een model uit wat ik de toptijd van Mercedes noem. Eigenlijk had ik niet zoveel met Mercedes, totdat ik per toeval een leaseauto van het merk van een collega overnam en dacht ‘oké, dus daar heeft iedereen het altijd over’; geweldige kwaliteit en alles klopte. Op mijn zoektocht naar een SL uit de R129 serie kwam ik in België terecht bij een specialist die er wel veertig had staan. Het waren allemaal ‘pre-facelift’ modellen en ik vond de facelift zelf toch echt mooier. De Belg legde mij uit dat in zijn land auto’s met dertig jaar nog oldtimer worden, waardoor daar het originele model een veel gunstigere aanschaf is dan de facelift. Maar hij gaf ook aan, als hij mij mocht adviseren, dat ik dan de laatst mogelijke facelift van de 320 moest zien te vinden, met de V6 in plaats van de zes-in-lijn van zijn voorganger.”
‘De dame die de auto nieuw kocht heeft er in die tijd 248.000 gulden voor moeten neertellen!’
De auto die Frank zocht was niet te vinden, totdat hij lid werd van een liefhebbersgroep op Facebook en hij daar vroeg of iemand een SL R129 te koop wist die aan zijn wensen voldeed. Uiteindelijk gaf iemand een kort antwoord met een foto van een heel mooie donkerblauwe SL en de tekst ‘wellicht te koop’. Na een geaccepteerd vriendschapsverzoek kon Frank de beste man bellen. Het bleek een heer op leeftijd te zijn die de auto 22 jaar in bezit had. Hij wilde voorkomen dat hij de auto ooit zou moeten verkopen omdat hij er niet meer goed in en uit kon stappen en onder de voorwaarde dat Frank er goed voor zou zorgen, werd de koop gesloten.
Frank gaat zitten en legt een stapel boekjes op tafel: “Vanzelfsprekend heb ik de originele verkoopbrochure gevonden, wat met de harde kaft meer een duur verkoopboek is, waar alles informatie mooi in terug is te vinden. Het onderhoudsboekje is minutieus bijgehouden met handgeschreven opmerkingen van de laatste eigenaar erbij. Zo staat er dat de eerste eigenaresse uit Hilversum kwam en dat de tweede in juli 2003 de nieuwe eigenaar is geworden. De dame die de auto nieuw kocht heeft er in die tijd 248.000 gulden voor moeten neertellen!”
Het onderhoud is altijd keurig door een dealer of specialist uitgevoerd en zelfs de isolatie van de motorkap is recent nog vernieuwd. Net voordat de auto in bezit van Frank kwam heeft de vorige eigenaar nog een onderhoudsbeurt laten uitvoeren, waarbij een spiegelschakelaar en de versnellingsbaksteunen zijn vervangen, de dashboardverlichting is hersteld en de airconditioning gevuld en nagelopen is. Een duidelijk bewijs van de liefde voor de Benz en natuurlijk nauwkeurig vastgelegd in het tweede originele onderhoudsboekje dat hij bij de dealer had opgehaald omdat het eerste vol was.
Het is een Mercedes-Benz SL 320 (R129) in Azurit blauw metalliek (kleurcode 366) met nu zo’n 170.000 kilometer op de teller. De facelift versie is volgens Frank een betere keus, niet alleen omdat hij de koplampen en andere details mooier vindt, maar ook omdat er nog tal van verbeteringen zijn doorgevoerd ten opzichte van het eerste model. “De 3,2-liter V6 is een heerlijke motor en met 224 pk zit er genoeg pit in. Mercedes leverde ook een V8 en zelfs een 6-liter V12 (SL 600) maar voor mij is dit de fijnste en lichtste combinatie.”
De SL R129 serie had een opmerkelijk lange ontwikkelingstijd, waardoor zijn voorganger, de R107 (de Dallas Bobby Ewing auto) maar liefst 18 jaar in productie is geweest. De geschiedenis van de SL’s is in 1955 begonnen met de W121 (de 190SL) – afgeleid van de Gullwing – tot deze in 1963 werd opgevolgd door de stijlvolle Pagode. In 1971 kwam de ‘Bobby Ewing’ SL op de markt die tot 1989 beschikbaar is gebleven. De ontwikkeling van de opvolger, de R129, werd vertraagd doordat Mercedes andere prioriteiten kreeg, met dank aan de nieuwe Amerikaanse emissie-eisen uit die tijd. De ‘Baby-Benz’ 190 (W201) kreeg voorrang en zo is pas in 1984 begonnen met de ontwikkeling van de R129. Ontwerpchef Bruno Sacco had als doel om de roadster net zo crashbestendig en torsiestijf te maken als een sedan. De A-stijl kon meer dan een paar keer het gewicht van de auto dragen en er is een rolbeugel ontwikkeld die tevoorschijn kwam als er buitensporige g-krachten optraden. Frank demonstreert dat je de rolbeugel ook op commando tevoorschijn kunt laten komen en dat er ook dan nog voldoende ruimte voor is de hard- of softtop.
‘Trap af en toe het gas in om vrolijk te worden en je hebt de dag van je leven in deze auto.’
De SL was zeer populair, in totaal zijn er meer dan 200.000 verkocht. Het bekende verhaal is dat het zelfs de eerste keus was van Princess Diana, ze zou haar Jaguar XJS hebben verkocht om een metalliek rode 500 SL te gaan rijden. Na ophef in de Britse pers moest de auto in 1992 terug naar Mercedes waar hij een mooi plaatsje in het museum heeft gekregen.
Frank demonstreert een paar zaken die hem opvallen en die voor hem het bewijs zijn dat de auto echt over-engineered is. Als je hem met de afstandsbediening op slot klikt, volgen er een hele reeks klikjes. Volgens Frank zijn die afkomstig van de centrale deurvergrendeling en de vergrendelingen van de achterklep, de motorkap, het handschoenenkastje, de middenconsole én de twee opbergvakjes achter de voorstoelen. De instelling van de zetels (stoelen doet geen recht aan het comfort) is elektrisch en wordt bediend door ‘stoelvormige’ knoppen in het deurpaneel. Zelfs de hoofdsteunhoogte is daarmee instelbaar en de veiligheidsgordelhouders (geïntegreerd in de stoelen) bewegen met de hoofdsteunen mee omhoog.
‘Het is een van de weinige cabriolets, misschien wel de enige, die met hardtop mooier is dan met de stoffen kap.’
De panorama hardtop was een extra optie. Als je die eraf wilt halen, is een druk op een knop op het middenconsole genoeg om het hele dak een paar centimeter omhoog te laten komen, waardoor je het met twee personen kunt oppakken. Met de afstandsbediening is ook de achterklep te openen (toen al) en zaken als Xenon HID-verlichting en een regensensor zitten er ook al op. Ook een leuk detail is een knop in de vorm van een klassiek pagodedak (foto A) waarmee je de stoffen kap opent en sluit. En nader onderzoek van de twee buisjes die door het reservoir van de ruitensproeiervloeistof lopen, leert dat ze onderdeel zijn van het koelvloeistofcircuit. Zo wordt de ruitenwisservloeistof verwarmd en het retourwater gekoeld. Niet alleen om vorstgevaar tegen te gaan, maar ook omdat warm water nu eenmaal beter schoonmaakt dan koud. Over details gesproken. Ook handig is dat de bediening van het rechter ventilatierooster vanaf het midden van het dashboard bediend kan worden.
Als de motor aanslaat klinkt er een rustige brom. Tijdens het rijden blijkt dat de niet-standaard uitlaat bij volgas de brom over laat gaan in een aangename maar nog steeds beschaafde brul. De Blaupunkt Frankfurt radio is een moderne ‘remake’ waarin USB en Bluetooth zijn geïntegreerd. “De originele radio en telefoon zijn netjes verwijderd en heb ik uiteraard opgeslagen.”
De Benz is comfortabel geveerd en glijdt soepel over de verkeersdrempels van Leersum. Frank: “Het is geen sportwagen, maar een echte GT, je kunt er heerlijk lange afstanden mee afleggen zonder moe te worden. Trap af en toe het gas in om vrolijk te worden en je hebt de dag van je leven in deze auto.”
De Mercedes trekt in de bossen rond Amerongen veel bekijks en met de donkerblauwe kleur en het goudbruin van de herfstbladeren is het dan ook een plaatje. Frank: “Het is een van de weinige cabriolets, misschien wel de enige, die met hardtop mooier is dan met de stoffen kap. En dit panoramadak is nog iets sierlijker dan de standaard hardtop, door de lijnen van de achterste zijruiten.”
Het belangrijkste bewijs dat de SL voldoet aan de wensen is wel dat Frank de auto zo vaak als mogelijk gebruikt. Behalve als er meer dan twee mensen op pad moeten, dan is de SUV van het gezin noodzakelijk. En dat is inmiddels ook een Mercedes!
* Lees ook: Man & Machine | The Big Block Mustang van grandma Freda
