Octane op de Koffie // Tekst: Frank Goedhart
Bij Volvo-Lotte in het Betuwse Ophemert ben je aan een juist adres voor ‘klassiska Svenska ikoner’, oftewel klassieke Volvo’s. De missie van eigenaar Alain Pondman is breder dan het verkopen en onderhouden van mooie Volvo’s. Hij wil bereiken dat mensen echt meer gaan ervaren hoe leuk het is om in een klassieke auto te rijden. En dan niet alleen voor een ritje op een zonnige zondag, maar er ook door weer en wind, over grote afstanden, in voor- en tegenspoed, gewoon lekker rijden. Want dat kan heel goed, ‘making memories’ noemt hij het.
“die auto’s zijn toen gebouwd om probleemloos grote afstanden door de verlaten naaldbossen van Zweden af te leggen”
Alain geeft zelf graag het goede voorbeeld en het is nog maar een maand geleden dat hij met zijn vrouw en drie dochtertjes in een zeldzame, donkerblauwe P544 Cabrio uit 1960 over B-weggetjes door de ‘rolling hills’ van Engeland’ reed. Zonder moeite heeft hij de Ultra Low Emission Zone in hartje Londen getrotseerd voor een toeristische tour en een stop voor lunch en foto’s. Dat zo’n Katterug Cabrio, geparkeerd voor de Houses of Parliament, ook daar heel veel bekijks trok, maakte het alleen maar leuker. Een hoogtepunt van de reis was een bezoek aan Highclere Castle waar gezin Pondman, in stijl gekleed, de connectie met de gevolgde serie Downton Abbey wilde leggen.
Alain is enthousiast: “Die reis heeft zoveel leuke herinneringen opgeleverd. Vooraf vroegen mensen of ik niet bang was voor pech of het wel verantwoord was om zo’n grote afstand met zo’n oude auto te doen. Maar dat is natuurlijk onzin, want die auto’s zijn toen gebouwd om probleemloos grote afstanden door de verlaten naaldbossen van Zweden af te leggen, in de meest barre omstandigheden. Dus als er goed voor de auto gezorgd is en je vooraf een check doet en preventief wat onderdelen vervangt die kwetsbaar zouden kunnen zijn, dan is er niets aan de hand. We hebben meer dan 2000 kilometer afgelegd en het enige dat ik heb gedaan is het schoonmaken van een relais van het knipperlicht en het vervangen van een zekering.”
“Wat blijft hangen, is dat we een geweldige reis hebben gemaakt, met wind door onze haren, armpje uit het raam en kaart op schoot”
“Wat blijft hangen, is dat we een geweldige reis hebben gemaakt, met wind door onze haren, armpje uit het raam en kaart op schoot. Elke stop leverde een gesprek op met leuke mensen en je wordt aan het stuur niet lastiggevallen door onnodige meldingen en assistentie-systemen. We hebben een tijdje geleden ook een grote reis gemaakt met een Volvo C70 Cabrio, naar Slovenië, maar toch is het in een klassieker nog leuker dan in een youngtimer. Het komt aan op echt autorijden en genieten van het landschap. Als je een Volvo goed behandelt, is het echt een vriend voor het leven.”
Het bovenstaande is een goede indicatie wat je kunt verwachten als je de showroom van Volvo-Lotte in Ophemert binnenloopt. Alain is zeker geen doorsnee autoverkopende ondernemer en hij maakt graag tijd om leuke mensen te ontvangen voor een kop koffie en een gesprek over klassieke auto’s, -muziek en het leven. Het gaat hem aan het hart dat de belangstelling voor klassiekers opschuift naar jongere auto’s. Niet dat hij dat veroordeelt, maar hij, als 30-plusser, is ervan overtuigd is dat niet alleen mensen van boven de 70 van een Amazon, P1800 of Katterug kunnen genieten: “De jongere Volvo’s hebben vaak het nadeel dat ze door eigenaren met een te beperkt budget op de weg worden gehouden en veel onderhoud niet of slecht wordt uitgevoerd. Wij doen het liever goed – we beseffen dat niet iedereen een goed onderhouden klassieke Volvo kan betalen. Maar ook mensen met een beperkt budget kunnen wij een leuke Volvo aanbieden en een plan voor een stapsgewijze upgrade van de auto. Dan weet je zeker dat jouw 145 of 240 of Amazon veilig is en steeds beter kan worden. Het kopen van een klassieke Volvo zie ik als investeren in levensvreugde, beter dan dood spaargeld op de bank.”
Volvo-Lotte, een naam die overigens verwijst naar het winnende lot waarmee Alain een PV544 in bezit kreeg (‘lotte’ is Zweeds voor ‘loterij’), koopt met zijn team klassieke Volvo’s in, verkoopt deze, doet onderhoud, reparatie, complete restauraties, anti-roestbehandelingen en heeft altijd een aantal topauto’s klaarstaan voor de verhuur. Op de binnenplaats en in de showroom staan zo’n dertig auto’s, variërend van museumstukken zoals een PV51 Special uit 1938, klassiekers in diverse kleuren zoals de Katterug, P1800, 1800ES en de Amazon. Maar ook jongere auto’s zoals een geel/zwarte 142 De Luxe, een prachtige groene tweedeurs 242 GL uit 1975, een oranje 244 GL, een 780 Bertone en een V70-R-AWD in het opvallende Flash Green. Voor elk budget is er wel een Volvo te koop, want verderop in Tiel heeft Alain nog een schuur vol met Volvo’s.
Buiten trekt de legergroene TP21 truck uit 1956 de aandacht, een auto waarmee Alain deze maand deelnam aan Octane’s Classics and Coffee in Buren met op de trailer een Katterug rallyauto. Op zijn drukbezochte Instagrampagina laat hij met mooie filmpjes zien dat het bij klassieke Volvo’s wat hem betreft vooral om beleving gaat.
Alain over zijn geliefde Katterug Cabrio: “Dat is de auto die ik het eerst zou redden als er onverhoopt brand zou uitbreken. Dat komt vooral door de mooie reisherinneringen die we er nu aan gekoppeld hebben. Het is een zeldzame auto, want Volvo heeft zelf nooit een cabrioversie geleverd, maar wel de basis waarmee carrosseriebouwers Duett’s en deze konden maken. Later, met de 445, heeft Volvo wel de stationwagenvariant geleverd, maar mijn 544 is dus door zo’n carrosseriespecialist gebouwd. Dat moest ik ook nog even uitleggen bij de RDW-keuring omdat het chassisnummer op een voor hen vreemde plek was ingeslagen. Volvo’s hadden tot 1966 helemaal geen ingeslagen chassisnummer. Dat het een 544 is, heeft veel voordelen: een grotere voorruit, de B18-motor en een 12V elektrisch systeem. Zoals ik er nu in sta, gaat deze liever niet in de verkoop.”
De liefde voor Volvo was onontkoombaar, want hij zat al jong met zijn broertje en zusje op de achterbank van een 242 en een Amazon Combi en op 19-jarige leeftijd kocht Alain zijn eerste 164, voor 1000 euro: “Ik trapte al snel door de koppeling heen en toen had ik de keus om die te laten maken voor een bedrag dat ik niet op mijn bankrekening had, of om zelf aan de slag te gaan. Dat laatste is de start geweest van het opbouwen van mijn technische kennis en skills met oude auto’s. Mijn opleiding aan het conservatorium heeft ertoe geleid dat ik heel goed saxofoon kan spelen, maar het heeft me niets geleerd over autotechniek. Toen ik ook de oude Volvo’s van mijn zus en broer ben gaan onderhouden en repareren, heb ik snel en veel over de techniek geleerd. Om het rijden te bekostigen ben ik onderdelen gaan verkopen en toen mensen mij vroegen om die onderdelen te monteren, ben ik uiteindelijk met het bedrijf begonnen.”
“het is erg leuk om een rol te spelen in een bijzondere dag voor de huurders van de Amazon of P1800 of welke auto dan ook”
De verhuur van Volvo’s voor trouwpartijen, uitvaarten en speciale gelegenheden is een groeiend onderdeel van Volvo-Lotte. Alain legt uit dat hij daarmee twee doelen voor ogen heeft: “Ten eerste is het altijd erg leuk om een rol te spelen in een bijzondere dag voor de huurders van de Amazon of P1800 of welke auto dan ook. Meestal zijn het leuke mensen die een band hebben met het merk en model en zo hun feestje of plechtigheid extra glans willen geven. Maar het kan ook een eerste kennismaking zijn voor mensen die twijfelen of een klassieke auto wel echt iets voor hen is. Een dagje genieten kan uiteindelijk aanleiding zijn tot de aanschaf van een auto. Daarom hebben we ook een kleine actie op touw gezet waarbij je in ruil voor een zelfgebakken taart of een mooie bos bloemen, een uurtje in een van onze auto’s mag rondrijden. En ook daarom was de hoofdprijs van de kleurwedstrijd die we op Wheels Mariënwaerdt hadden een mooie rit met je pappa en mamma in een klassieke Volvo, met gratis pannenkoek bij ons lokale pannenkoekenhuis. Alles voor het kennismaken met de ervaring. Making memories!”
Meer informatie:
Epiloog:
Na meerdere bezoeken aan Volvo-Lotte en mede door het enthousiasme van Alain, ging ik eind van de dag met een van zijn ‘klassiska svenska ikoner’ naar huis, een mooi blauwe 704 GLE.
