TEKST Frank Goedhart

Monceau Automobiles uit het Belgische Hasselt bouwt state-of-the-art elektrische klassiekers op basis van de R107 en W111 van Mercedes-Benz, en gaat daarbij niet over één nacht ijs. Roel Pollen, medeoprichter en directeur, legt uit hoe hij tot deze startup is gekomen: “Naast mijn reguliere werk in een andere branche was ik altijd wel een echte autofreak. Samen met mijn broer had ik een DeTomaso Deauville, een geweldige auto waarmee we graag rally’s reden. Toen we het een beetje zonde gingen vinden om dat met zo’n zeldzame auto te doen, besloten we speciaal daarvoor een klassieker te kopen en ons oog viel op een Mercedes-Benz SL uit de jaren ‘70/’80, een R107. Die kochten we voor een mooi bedrag in Amerika en daarmee hebben we veel plezier gehad.”

Hij vervolgt: “Toen ik in 2018 mijn bedrijf verkocht, ben ik gaan kijken of we met de bouw van een elektrische SL een gezond businessmodel konden opzetten. Samen met Klaas De Craemer, die heel deskundig is op het gebied van elektrische aandrijvingen, en onze investeerder Tom van de Cruys zijn we in 2020 Monceau Automobiles begonnen. De bedrijfsnaam is bedacht door Tom, die voorheen in Parijs naast Parc de Monceau woonde. Hij had zijn eigen project, de bouw van een elektrische SLC, de naam ‘Monceau’ gegeven en wij hebben er ‘Automobiles’ achter gezet. De drie icoontjes in ons logo zijn afgeleid van de ster van Mercedes.”

De missie en visie van het bedrijf is kraakhelder en zeer gefocust. Het doel is om mensen die van de uitstraling en het karakter van klassieke auto’s houden, maar niet geïnteresseerd zijn in technische uitdagingen zoals onderhoud en reparatie, een zorgeloze ervaring te bieden. In dit geval in een klassieke Mercedes R107 (SL) of W111 (de voorganger van de S-klasse, op de markt gekomen in 1959). Menige koper zal zeker ook geïnteresseerd zijn in het emissie-loze rijden dat deze auto’s bieden, maar Roel verklaart: “We zijn niet echt vanuit een groen perspectief gestart met het bedrijf, maar we vinden het wel belangrijk dat we zo duurzaam mogelijk bezig zijn. Het zou kunnen dat de sociale acceptatie van klassieke auto’s met zuigermotoren kleiner wordt en dat is niet fijn voor mensen die graag een ritje maken in hun geliefde oldtimer. De discussie over de grondstoffen en de productie van batterijen gaan we niet uit de weg, onze producten zijn voor bijna 95% herbruikbaar. Zie ons alstublieft meer als een bouwer van een hoogwaardige restomod met heerlijke rijeigenschappen dan als een redder van de planeet. We willen uiteindelijk gezien worden als een Brabus, AMG of Singer; als de specialist voor elektrische klassieke Mercedessen.”

Roel benadrukt dat het hem vooral gaat om zorgeloos én zijdezacht rijplezier plus bepaalde praktische voordelen die kopers zullen aanspreken. Dat gecombineerd met een ombouw die zeer gedegen is. “Wij hebben gekozen voor de R107 en W111 omdat het grote auto’s zijn, bedoeld om lekker over mooie wegen te zoeven. Het zijn geen pur sang sportwagens maar meer stille en verfijnde GT’s, waarmee lange afstanden in alle rust kunnen worden afgelegd. Bij die eigenschappen past een elektrische aandrijving. Bovendien waren het al echt goed geconstrueerde auto’s, alles klopt en is van topkwaliteit.”

De ombouw van SL naar Monceau eSL gebeurt bijna gewichtsneutraal; de eSL Roadster weegt 1595 kg, terwijl de donor 1600 kg op de weegschaal zet. De elektromotor huist onder de motorkap en drijft direct de achteras aan. De accupakketten zijn geplaatst in de motorruimte en op de plek van de voormalige benzinetank, uitlopend tot achter de stoelen, om zo een goede gewichtsverdeling op beide assen te bewerkstelligen.

Monceau geeft de volgende specificaties op voor de Zwitserse elektromotor: een vermogen van 200 pk en een koppel van 600 Nm. Daarmee zou de eSL volgens opgave van Monceau in acht seconden van 0 naar 100 km/h snellen en een topsnelheid van 170 km/h halen. De actieradius zou tussen de 280 en 320 kilometer liggen, afhankelijk van het gebruik.

Als een klant al een auto heeft, waarmee vaak een emotionele band bestaat, dan wordt die als basis genomen voor de transitie. Als dat niet zo is, gaat Monceau samen met de klant op zoek naar een donor-auto. In beide gevallen worden de wensen en specificaties in detail afgestemd. Dat laatste gaat ver, want er is een bijna onbeperkte keus qua kleuren en materialen.

Als donor is een Amerikaanse 380 SL ideaal; die zijn in grote aantallen geproduceerd, hebben vaak in droge staten gereden, en door de minder gewilde motor (weinig vermogen, hoog verbruik) en de in de USA verplichte grote bumpers zijn deze minder geliefd dan Europese auto’s. Een donorauto moet bij voorkeur na 1974 geproduceerd zijn, want vanaf dat jaar heeft Mercedes de motorruimte breder gemaakt – die extra ruimte is hard nodig voor de aandrijflijn van de Monceau.

De auto ondergaat een volledige restauratie, een proces dat zo veel mogelijk in huis gedaan wordt nadat Roel wat mindere ervaringen heeft gehad met het uitbesteden daarvan. Vervolgens komt het elektrische systeem in de SL. Aan de prachtige, metalliek oranje eSL die voor een testrit klaar staat, hangt een prijskaart van boven de 200.000 euro – inclusief de donor-auto en de restauratie. Daarmee krijgt de klant eigenlijk een nieuwe, elektrisch aangedreven, klassieke Mercedes SL.

Op de vraag of de eSL een betere auto is dan de originele SL, zegt Roel dat je dat zelf moet ervaren. Dus stap ik in de klaarstaande auto en na wat summiere uitleg over de instellingen ga ik op pad. Het valt meteen op dat het dashboard zoveel mogelijk in de klassieke stijl is gehouden. Achter het grote stuurwiel zijn de bestaande meters en tellers slechts aangepast waar nodig en de digitalisatie is vooral onzichtbaar gerealiseerd.

Volgens Roel zit de duivel in het detail: “Als je zo’n elektrische retrofit echt goed wilt doen, en dat was voor ons een vereiste, kom je heel veel tegen waaraan je aandacht moet besteden. We hebben de auto’s helemaal 3D gescand en hebben heel veel onderdelen nieuw moeten ontwerpen en maken om alles perfect te krijgen.”

In de bebouwde kom kies ik voor de drive-optie met extra re-gen waardoor het afremmen niet alleen extra energie oplevert, maar ook een comfortabele one-pedal-drive mogelijk maakt. Op de snelweg is alleen de standaard drive-modus de beste optie. De auto reageert goed op het ‘gas’, zonder de explosieve acceleratie van moderne elektrische auto’s. De snelheidsopbouw is in het begin vergelijkbaar met die van een ‘normale’ SL, maar als je het pedaal vloert, spurt de Monceau energiek naar hogere snelheden. De tussenacceleratie is fenomenaal voor een auto van deze leeftijd. Volgens Roel zou hij sneller zijn een 500 SL, maar hebben zij bij de afstemming lang gezocht naar een ideale dosering van de snelheid, dat om vooral het cruise-comfort te behouden.

De besturing is een beetje vaag, eigenlijk net zoals bij de SL, dat is nog een punt van aandacht. Roel: “De besturing hoort eigenlijk zo te zijn, maar het is toch iets dat we in toekomst willen fine-tunen door bijvoorbeeld een elektrisch-hydraulische bekrachtiging te monteren in plaats van een puur elektrische. Maar dat zal ten koste gaan van het verbruik en van de stilte, dus we puzzelen nog even verder.”

Na een uurtje sturen door de Limburgse bossen en velden kan ik het enthousiasme van de eerste kopers goed begrijpen. De Monceau eSL rijdt heerlijk en glijdt zijdezacht door het verkeer. Er is zelfs geen moment dat ik het geluid of het gevoel van de oorspronkelijke aandrijving mis. Als we even stoppen voor een fotosessie, vallen mooie details op, zoals het logo op de wieldoppen, de naamgeving in de dorpels en de afwerking die op alle punten zeer goed voor elkaar is.

Klassieke R107 SL’s zijn al voor enkele tienduizenden euro’s te bemachtigen en exemplaren in topstaat zijn voor minder dan een ton te vinden. Duidelijk is dat bij de aankoop van een ruim tweemaal zoveel kostende Monceau eSL niet alleen rationele motieven een rol spelen, zoals ook bij andere restomods het geval is. Een Porsche ‘reimagined by Singer’ kost ook veel meer dan een perfect gerestaureerde 911. Het gaat dus niet altijd om ‘wat het kost’, wat een koper wil zien en beleven is in veel grotere mate doorslaggevend voor de aanschaf van een restomod als de eSL.

Klassieke auto’s ouder dan 40 jaar worden in Nederland geen beperkingen opgelegd wat betreft inzetbaarheid in milieuzones, daarvoor hoef je dus geen elektrische klassieker aan te schaffen. In België zijn er wel beperkingen maar de kosten om milieuzones in te mogen zijn zodanig dat de aanschaf van een Monceau eSL zich daarmee niet laat rechtvaardigen. Roel legt uit dat de klanten van Monceau vooral gecharmeerd zijn van de rijeigenschappen en de bouw van de auto’s. “Het gaat hen om de rijbeleving, om het zijdezachte en probleemloze karakter van de elektrische aandrijving en de wijze waarop die door ons passend in een klassieke auto is geïntegreerd. Het sociale aspect van emissievrij genieten van een klassieker speelt overigens ook een grote rol bij de aanschaf.”

De aanpak van Monceau om een klassieke auto die niet uitblinkt door zeldzaamheid of spectaculaire motortechniek om te bouwen naar een hoogwaardige elektrische restomod roept bewondering op. Het prijskaartje maakt dat de auto’s alleen bereikbaar zijn voor mensen zonder budgetbeperkingen en het zal vaak de zoveelste auto in de verzameling worden. Er is volgens Roel ook vraag naar het ombouwen van nieuwere modellen van Mercedes, zoals bijvoorbeeld de W124 E-klasse stationwagen, maar daarvoor zijn de kosten van zijn aanpak te hoog in verhouding tot de waarde van de basisauto.

“We hebben nu al drie auto’s verkocht en veel uitstaande offertes die grote kans maken om opdracht te worden. Daarbij blijkt dat de W111 nog populairder is dan de SL, maar dat zie ik nog wel veranderen. Het zou uiteindelijk mooi zijn om een jaarproductie van tien tot vijftien auto’s volgeboekt te hebben.”

De aanvragen voor het ombouwen van andere auto’s, zoals bijvoorbeeld een Ferrari Dino of een Corvette, worden voorlopig niet gehonoreerd. Monceau wil tot een customized serieproductie komen van de R107 en W111 zodat het leergeld over meer verkochte auto’s kan worden terugverdiend. Inmiddels is wel een SL Pagode in 3D in de computer gezet omdat Roel denkt dat het een gewild derde model in het programma kan worden. Maar haast hebben de mannen in Hasselt er niet mee, want ze willen niet rennen voordat ze geleerd hebben om goed te lopen.

× Wil je direct contact?