Als ‘nieuwe’ auto was de RV8 geen hit, maar nu wordt hij hoger gewaardeerd.

ALS JE DE term ‘Japanse import’ hoort, denk je meestal meteen aan Mitsubishi Evo’s of Subaru Impreza’s, maar eind jaren ’90 en daarna was Japan ook een vruchtbare bron voor nette, goed onderhouden Britse sportwagens – vooral de MG RV8.

Een groot aantal is via deze route terug naar onze kusten gekomen. Nu – 35 jaar na het einde van de productie – rijden in Groot-Brittannië meer RV8’s rond dan er ooit nieuw zijn verkocht. Dat is niet zo indrukwekkend als het lijkt, het geeft eerder aan hoe slecht deze ‘gemoderniseerde’ MG ontvangen is toen hij nieuw was. In totaal zijn slechts 307 van de in 1983 geproduceerde auto’s in hun geboorteland verkocht, zo’n 80% is naar Japan gegaan. Op het Europese vasteland zijn er heel weinig verkocht en in de USA is hij niet eens op de markt geweest.

Zijn ontstaansverhaal is nogal ongewoon. Na de verkoop van de Rover Group eind jaren ’80 bestond nog altijd de wens om een MG sportwagen te bouwen. Het succes van de Mazda MX-5 heeft uiteindelijk tot de ontwikkeling van de MGF geleid, maar er moest eerst iets anders komen om de lege plek in de showrooms te vullen. En dat lukte dankzij het feit dat de carrosserie van de oude MGB in 1989 door British Motor Heritage opnieuw in productie was genomen. De nieuwe afdeling Rover Special Products kreeg de taak om de ‘nieuwe’ roadster te ontwikkelen binnen een strikt budget van vijf miljoen GBP – gebruikmakend van zo veel mogelijk bestaande componenten uit de Rover Group.

‘…met de relatief hoge prijs van rond de 45.000 euro, is hij niet het verkoopsucces geworden waarop Rover had gehoopt.’

De MGB-carrosserie van Heritage is in grotendeels ongewijzigde vorm de basis geworden voor de RV8. Onder de motorkap werd een 3,9-liter Range Rover V8 met injectie gelegd, goed voor 190 pk, en er was veel werk nodig om de rest van de techniek van de B voor de jaren ’90 op een acceptabel niveau te brengen. De bladveren en starre achteras zijn gebleven, echter wel voorzien van langsarmen om hem in het gareel te houden. Nieuw waren ook de Koni-dempers en moderne gewrichten in de wielophangingen.

De grotere spoorbreedten en grotere lichtmetalen velgen verlangden aanzienlijk bredere wielkasten. Bijna elk buitenpaneel was nieuw voor de RV8 – en dat was te zien. Het was een smakelijke, moderne interpretatie van de klassieke vormen van de B.

Hij maakte zijn debuut op de British Motor Show van 1992, maar na een relatief koele ontvangst door de pers, in combinatie met de relatief hoge prijs van rond de 45.000 euro, is hij niet het verkoopsucces geworden waarop Rover had gehoopt. Het was echter een heel ander verhaal op de autoshow van Tokio het jaar daarop, waar het bedrijf zijn orderboeken snel vulde. De Japanse markt was dol op de Britse hout-en-leer-look van de RV8, ondanks de ogenschijnlijk archaïsche basis.

De Japanners begrepen vanaf het begin dat de RV8 in feite een klassieke auto was, maar vele anderen beoordeelden hem als een ‘nieuwe’ auto en als zodanig sloeg hij bij hen niet aan. Vandaag de dag is het als klassieke Britse roadster zonder meer een aantrekkelijke propositie. Hij ziet er prima uit, is in kleine aantallen gebouwd en heeft een potente V8 onder de motorkap. Wat valt er nog meer te wensen? Een tweede kans is hij zeker waard.

Matthew Hayward

(Foto Bonhams)

Alle RV8’s hebben de fabriek in Cowley verlaten met het stuur rechts. De auto’s voor de Japanse markt zijn zo goed als identiek aan de Europese, voor de prijsbeoordeling zijn daarom alleen de staat van de auto, het gereden kilometrage en de onderhoudshistorie van belang.

Het instaptarief bevindt zich zo rond de € 25.000, maar betere exemplaren met weinig kilometers kosten al snel meer dan 30 mille met uitschieters boven de 40. De meerderheid is geleverd in de kleuren Woodcote Green, Nightfire Red en Oxford Blue, wat een exemplaar in een andere kleur extra begeerlijk maakt.

De carrosserieën van Heritage waren verzinkt en omdat de meeste RV8’s een beschut leven hebben geleid, is corrosie veel minder een probleem dan bij een B. Elke RV8 is minstens 35 jaar oud, dus je doet er goed aan dorpels, kriksteunen en gerepareerde koetswerkdelen goed te controleren op roest. Inspecteer vooral het frame van de voorruit, dat is een gevoelige plek wat dat betreft.

De Rover V8 heeft een legendarische status vanwege zijn lange levensduur en gulle vermogensafgifte, MG gebruikte de 3,9-liter injectieversie van de Range Rover. Hoewel hij lang meegaat, is regelmatig onderhoud essentieel, dus verzeker je ervan dat olie en koelvloeistof regelmatig zijn ververst. Vroege exemplaren hebben de fabriek verlaten met Rover’s LT77 versnellingsbak, latere zijn uitgerust met de R380. Beide staan bekend als robuust.

Aanpassingen zijn niet ongebruikelijk, van elektrische stuurbekrachtiging tot onafhankelijke achterwielophanging. Zolang deze door specialisten zijn gemonteerd, is er niet veel reden om je daarover zorgen te maken – weet echter dat al te radicale modificaties de waarde van de auto geen goed doen. Als er een hardtop is gemonteerd, vergewis je er dan van dat de stoffen kap en het frame in goede staat verkeren, evenals alle relevante afdichtingen. Houtfineer aan de binnenkant kan delamineren, en reparatie daarvan kan kostbaar zijn.