Elke autoliefde begint ergens. Voor Maria Pels begon het allemaal met een Buick LeSabre Sportcoupe uit 1967, de eerste auto die ze kocht toen ze haar rijbewijs haalde. Geen erfstuk, niet de hobby van vader die werd doorgegeven, een eigen keuze. De Buick werd de rode draad voor alles dat daarna kwam: groot, groter, grootst. En het grootst is nu haar Oldsmobile 98 Holiday Coupe Super Rocket V8, die net zo lang is als de naam: 5,66 meter! Eveneens uit 1967, want de ‘coke-bottle’ lijn van Amerikanen uit dat jaar is volgens Maria onovertroffen.
TEKST Frank Goedhart // FOTOGRAFIE Carlo te Lintelo
Een piepje op mijn telefoon: “Sorry, de afspraak vanmiddag kan, vrees ik, even niet doorgaan…” De foto erbij zegt alles: een glimmende Oldsmobile op de vluchtstrook van de A73. De tweede poging lukt wél en zo treffen we elkaar bij de ninety-eight in het lommerrijke Bosch en Duin. Onder een met herfstbladeren bedekte hoes schuilt het gevaarte van bijna 6 meter.
Bij de koffie vertelt Maria over het ontstaan van haar passie voor het Amerikaanse. “Van huis uit heb ik het niet meegekregen, mijn vader reed Lada. Dat vind ik nu hele leuke auto’s maar toentertijd was dat niet bepaald een aanleiding om gek te worden op auto’s. Amerikaanse auto’s vond ik altijd al het mooist, door het imposante uiterlijk en de mooie lijnen. Mijn eerste auto werd de Buick, die bordeauxrood was toen ik hem kocht, ik heb hem daarna paars met glitters laten spuiten en uiteindelijk helemaal laten maken zoals ik hem wilde: paars-metallic, met wit, gescheiden door een roze biesje en prachtige American Racing wielen. Het is mijn eerste liefde en hij gaat nooit meer weg!
“Ik ben echt een sucker voor Amerikaanse auto’s uit 1967”
Het paars-witte monster is ook de aanleiding geweest voor de King Cruise (kingcruise.nl), waarmee ze in autokringen landelijke bekendheid kreeg omdat het de grootste meeting voor Amerikaanse auto’s werd. Met een grote glimlach legt Maria uit hoe het zover gekomen is: “Omdat ik altijd met Amerikaanse auto’s in de weer was, leek het mij een geweldig idee om eens te kijken of ik iets kon organiseren voor andere liefhebbers. In 2003 was ik bij de Burger King op het terrein van Maxis in Muiden aan het eten en toen ik dat compleet lege parkeerterrein zag, wist ik dat dit de plek moest worden voor een meeting, de King Cruise. Daar was nog wel wat overredingskracht voor nodig bij de eigenaren van het terrein maar uiteindelijk mocht het. Ik verwachte iets van 100 Amerikaanse auto’s, het werden er vier keer zoveel! Het groeide uit tot een meeting die elke tweede zondag van de maand werd gehouden, met als record zo’n 1100 auto’s en 800 motoren.
Uiteindelijk gingen de winkels er op zondag open en moesten we uitwijken naar een ander terrein, dat werd Borchland in Amsterdam. Toen dat terrein ook niet meer beschikbaar was omdat het verkocht werd en Corona evenementen onmogelijk maakte heb ik het op een laag pitje gezet. Ik heb erg lang gezocht naar een locatie in de buurt van Amsterdam maar het was niet te doen. Dankzij de contacten met Toyota in Raamsdonksveer hebben we het afgelopen jaar de King Cruise eindelijk nieuw leven in kunnen blazen, en hoe: meteen 1.250 auto’s en motoren! Volgend jaar april volgt de tweede editie in de nieuwe stijl. We kunnen nog doorgroeien tot 500 voertuigen extra voordat het terrein vol is.”
Maria valt voor Amerikaanse auto’s van eind jaren ’60, natuurlijk met wat speling naar voor en achter. Maar het magische jaar is 1967: “Ik ben echt een sucker voor Amerikaanse auto’s uit 1967. Ik had al eens een Impala Coupé van dat jaar en een Impala Cabriolet uit 1966. Maar er is meer hoor, ik ben ook helemaal weg van Suburbans, ik heb er twee van begin jaren ’80 gehad en een vroege uit 1974. Helemaal geweldig, wie weet maakt de Oldsmobile daar nog wel een keertje plaats voor.”
Hoewel Maria het liefst elke kilometer in haar klassieker aflegt is er ook al tijden iets moderners aanwezig voor als autopech écht even niet uitkomt. Vijftien jaar reed ze Chryslers 300C, eerst een diesel, daarna een 5.7 V8 en de afgelopen jaren een V6. Omdat die ook steeds vaker lak had aan het label ‘betrouwbaar’ is de 300C de deur gewezen en staat er nu een moderne Lexus CT200h op de oprit.
Voorheen had Maria weinig met moderne auto’s en al helemaal niets met elektrische. De laatste tijd verandert dat iets, niet door de auto’s maar door de verhalen. “Omdat ik samen met Carlo te Lintelo voor ons platform ‘De Car Guys’ veel met nieuwe auto’s op pad ben en we naar introducties gaan leer je veel over het hoe en waarom. Die verhalen vind ik ontzettend interessant. Hoe weet Lexus dat tevreden gevoel bij eigenaren voor elkaar te krijgen, waarom is zo’n Mustang Mach-E een hele welkome aanvulling aan het modelgamma? Die laatste vraag is gemakkelijk: zonder die Mach-E is er geen ronkende Mustang Dark Horse met waanzinnige V8. Bij Polestar hoorden we van Joakim Rydholm, de verantwoordelijke voor alles op het gebied van onderstellen en rijeigenschappen, wat er voor innovaties er bij Polestar zijn, ik krijg daarvan veel waardering en respect voor het merk.”
De Buick schittert door afwezigheid. “Ja, die staat even bij de dokter voor een harttransplantatie…” Om het gemis van een dagelijkse klassieke V8 te verzachten ging Maria op zoek naar een tweede klassieker. Na een paar auto’s die erg tegenvielen was het bij de derde auto raak. “Toen ik aan kwam rijden en de auto op de parkeerplaats zag staan wist ik eigenlijk al dat hij mee naar huis moest…”
De Oldsmobile ging een week later mee naar huis en sindsdien is er alweer meer aan gebeurd dan de bedoeling was. “Na wat technische problemen besloot ik hem naar Wolth Auto Repair, the Best Damn Garage in Town te brengen. Ik wilde even wat puntjes op de i laten zetten, maar al snel bleek dat niet alleen de puntjes ontbraken maar ook de i zelf niet helemaal in orde was. Gelukkig wist Sjoerd, van Wolth, de auto in recordtempo te repareren, aan te passen en betrouwbaar te maken. Ook de Buick staat nu bij Wolth, een project, dat elders strandde, en dat hij met beide handen aanpakt.
‘een korte draai aan de sleutel laat de V8 direct tot leven komen om meteen op een hele relaxte manier rond te spinnen’
Terwijl we samen voorzichtig de hoes van de auto halen vertelt ze verder. “Het is zo’n mooie auto, ook deze heeft weer die mooie, wel hoekige, coke-bottle lijn als je de flanken van voor naar achteren volgt. Als extra heeft deze Olds een scherpe verticale lijn in het achterscherm, dat zorgt net voor wat extra spanning in het ontwerp. Zo mooi! Ik ben helemaal weg van die vormen en heb daar meer mee dan met de techniek, ook al heeft deze Oldsmobile een bijzondere motor.”
Dat klopt, van deze Holiday Coupe zijn er zo’n 17.000 geproduceerd en onder de motorkap ligt een 7-liter (425 cubic inch) Super Rocket V8 met 365 pk: “Oké, dit lijkt enorm maar was nog wel via de meetmethode op de testbank, zonder dynamo, waterpomp, uitlaat en ventilator. Maar dan nog, hij is heel vlot. Verder maakt me dat eigenlijk dus niet veel uit, het gaat mij om de lijn, om het uiterlijk.” De naam 98 is een aanduiding die Oldsmobile al sinds 1941 gebruikt en geeft aan dat het de achtcilinder versie is van de 90-serie. Haar auto is de achtste generatie van de modelserie die van start is gegaan in 1965.
Om het rijden niet direct tot een faillissement te laten lijden rijdt de Oldsmobile ook op LPG. Maria moet het vertrouwen nog een beetje krijgen vanwege de wat moeilijke start in het begin maar dat lijkt ongegrond: een korte draai aan de sleutel laat de V8 direct tot leven komen om meteen op een hele relaxte manier rond te spinnen. En eerlijk, ook als de V8 geen sjoege had gegeven was er geen paniek geweest: “Zo werkt het altijd met klassieke auto’s bij mij, ik moet eerst een paar maanden door alle storingen en ellende heen om op het punt te komen dat de auto helemaal betrouwbaar is.
En als ik wel langs de weg kom stil te staan kan ik er vaak zelfs wel om lachen, tot grote verbazing van de dienstdoende afsleper. Het hoort voor mij allemaal bij mijn liefde voor Amerikaanse auto’s.” Terwijl Maria dat zegt wordt het doek weer voorzichtig over de auto getrokken. “Het is meer dan een auto, zo’n Amerikaan, het is een stukje van wie ik ben.” Een stukje van de verchroomde bumper steekt onder de hoes uit. De Oldsmobile is zelfs te groot voor de grootst leverbare hoes… American Beauty of Big American? Het gaat hand in hand.
